to jak kochać swój dom

ale przyjąć zaproszenie do innego

i ciągle słyszeć

zostań jeszcze

zostań

jeszcze tylko jeden dzień

ostatnią noc

jeszcze

i już nawet nie wiesz

kiedy wyprowadziłaś się

od siebie

i nienawidzisz tych tapet

obrazków, żyrandolu w kuchni

białości sufitu,

który jedyny jest taki sam,

ale jednak pod innym adresem

i nie wiesz jak wrócić do siebie

i czy wszystko jest na miejscu

jak długo trzeba będzie odkurzać

ze swojej nieobecności

i nagle rozumiem

że ten wiersz nie jest o domu

z cegieł czy betonu