zapuściłabym serce 

o korzeniu długości 

dzielącej jeden koniec 

świata z drugim

wystarczyłoby na

dzień

to wieczność

lecz nanosekunda 

przy tobie

uśmiechnęłabym się

zapomniała

spaliła ci koszulę

zlizała moją krew 

z twoich rąk