tak mi przykro

kochany

że słysząc

kocham

kocham

odpowiadam

rozumem

nie sercem 

dłoń w dłoni

tonie

gnije

co czuję

modlitwy

i czary

bez echa

i na nic

odejdziesz

ode mnie

jesienią

w złocie

czerwieni

zostanę

samą

królową