myślałam, że przeszło
jak ospa
milion lat temu
ale ciągle tyle mam łez
ile deszczu tego dnia
gdy pierwszy raz wiedziałam
że kocham tego chłopca
tuż przede mną
z duszą na ramieniu
sercem na dłoni
moimi mokrymi ustami
tuż przy jego skroni
sądziłam, że minęło
jak lato
gdy widziałam go pierwszy raz
ale śmieję się cały czas
a jeśli na chwilę przestaję
raz na rok, raz na pusty ból
którego nie sposób zlokalizować
to wiem, że to ten deszczowy dzień
moja przeziębiona miłość
co majaczy w gorączce
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz