w moim ogrodzie

dwie stopy pod ziemią

miłość kruchości motylich skrzydeł

modli się o tlen

krzyczy, trzęsie ziemią

kopie w moje zimne, bose stopy

rozdmuchuje czarne źdźbła

rozstępuje się pode mną

w tej nicości to miłość

wyciąga sine, zimne dłonie

resztkami sił ściska moje kostki

nie wie, że ja wiem od dawna

w tej miłości to tylko nicość