gdybym miała lustro zamiast ciała

i nie karała cię odbiciem smug

gdybym wniosła życie 

była twoim, dziecię wiosen

to nie do wiary, to poza nią

jak jedno małe serce

potrafi zmieścić ego 

wielkości wszechświata, i czarne

teraz niewiele ci mnie brakuje

słyszę to w złotem kąsanym 

milczeniu, teraz to mnie do

stołu podają, popijają winem